De strategie omvat ruim 30 acties, waaronder het herstellen van het evenwicht in de waterkringloop, het verbeteren van de efficiëntie van watergebruik en het garanderen van schoon en toegankelijk water voor alle EU-burgers.
Het voorstel is ingegeven door klimaatverandering, met name de toenemende problemen met droogte. De Europese Commissie heeft een nieuw plan gepresenteerd dat gericht is op het efficiënter gebruiken van water en het bestrijden van chemische vervuiling.
Het project beoogt de efficiëntie van het watergebruik met 10 procent te verbeteren tegen 2030. Dit doel is 'ambitieus', wat betekent dat het niet-bindend is. Om dit te bereiken, omvatten de plannen het repareren van lekkende leidingen, het vaststellen van maximaal toelaatbare verliezen in waterleidingnetwerken en het ontwikkelen van reparatiestrategieën.
Het voorstel van de Europese Commissie behelst een groter gebruik van gerecycled water. Momenteel is slechts 2,4 procent van het verbruikte water afkomstig van hergebruik. De strategie bevordert digitalisering, modernisering van de infrastructuur en zogenaamde natuurgerichte oplossingen (zoals het herstel van wetlands).
Een opvallende vernieuwing is dat de Commissie geen nieuwe regelgeving wil invoeren, maar juist de nadruk wil leggen op de handhaving van bestaande regelgeving. Zij benadrukte de noodzaak van betere handhaving van de huidige regels, aangezien veel lidstaten niet voldoen aan de bestaande eisen voor grondwater- en stroomgebiedbeheer.
De Commissie heeft chemische vervuiling – met name PFAS ('forever chemicals') – aangemerkt als een ernstige bedreiging. De invoering van het 'de vervuiler betaalt'-principe is gepland. Onder deze regeling zouden bedrijven die afvalwater en andere vervuilende stoffen produceren de kosten dragen voor het herstel van waterbronnen.
De Commissie benadrukte ook dat publiek-private partnerschappen ter ondersteuning van nieuwe waterzuiveringstechnologieën essentieel zijn.
De farmaceutische en cosmetica-industrie voelt zich benadeeld. Volgens de richtlijn stedelijk afvalwater moeten producenten 80 procent van de kosten voor het verwijderen van reststoffen van hun producten zelf betalen. Deze sectoren proberen de regelgeving te versoepelen en wijzen daarbij op de hoge implementatiekosten.
Sommige kritische experts wijzen ook op het gebrek aan bindende doelstellingen en specifieke financiering. NGO's zoals Living Rivers Europe benadrukken de noodzaak van concrete toezeggingen en meer financiële steun voor de implementatie van natuurgerichte oplossingen. De veranderingen zijn positief ontvangen door organisaties zoals Water Europe en The Nature Conservancy.
De strategie van de EU voor waterbestendigheid is een allesomvattende aanpak van waterbeheer, waarin milieu-, economische en sociale aspecten worden gecombineerd, met de nadruk op duurzame ontwikkeling en aanpassing aan veranderende klimaatomstandigheden.
Heb je iets toe te voegen aan dit verhaal? Heb je ideeën voor interviews of invalshoeken die we moeten verkennen? Laat het ons weten als je een vervolg wilt schrijven, een tegengeluid wilt laten horen of een soortgelijk verhaal wilt delen.
