In het Renaissancekamp hebben minstens twee politici hun oog laten vallen op het Élysée: de huidige minister van Justitie Gérald Darmanin en de voormalige premier en huidige burgemeester van Le Havre, Édouard Philippe.

Rechts werd Marine Le Pen gezien als de meest serieuze kandidaat, maar nadat een rechtbank haar uitsloot van de verkiezingen, werd Jordan Bardella de kandidaat. Links zal intussen hoogstwaarschijnlijk opnieuw leider Jean-Luc Mélenchon naar voren schuiven.

Macrons slimme zet

Gedurende meer dan zestig jaar van de Vijfde Franse Republiek werd de politiek gedomineerd door twee grote partijen: de Republikeinen en de Socialisten. Pas in 2017 doorbrak Emmanuel Macron, die zich presenteerde als een centristische kandidaat, dit duopolie door kiezers van beide kanten aan te trekken.

Zijn succes verzwakte de traditionele partijen, die bij de presidentsverkiezingen van 2022 hun slechtste resultaten ooit boekten: de Republikeinen – vertegenwoordigd door Valérie Pécresse – kregen minder dan 5% van de stemmen, terwijl socialiste Anne Hidalgo slechts 1,7% haalde.

De aanstaande presidentsverkiezingen van 2027 bieden nieuwe kansen voor beide partijen. President Macron kan zich grondwettelijk niet kandidaat stellen voor een derde termijn.

Nu de bevolking moe is van de huidige politieke verhoudingen, er een groeiende teleurstelling is over politieke extremisten en er ontevredenheid is over de president en zijn regering, zien de Republikeinen en Socialisten een kans om hun invloed terug te winnen.

Zal het vertrouwde systeem terugkeren?

De Republikeinen hebben Bruno Retailleau, de huidige minister van Binnenlandse Zaken die bekendstaat om zijn harde standpunt inzake veiligheid, tot hun nieuwe leider gekozen. Ondertussen staan de socialisten op het punt een nieuwe eerste secretaris te benoemen die de partij naar de verkiezingen van 2027 zal leiden.

Beide partijen proberen het huidige politieke momentum te grijpen om verloren terrein terug te winnen en mogelijk het tweepartijenstelsel te herstellen dat de Franse politiek vóór het Macron-tijdperk domineerde. Ze staan voor een grote uitdaging: ze moeten niet alleen intern een eenheid vormen, maar ook de kiezers ervan overtuigen dat ze in staat zijn om effectief te regeren in het huidige politieke klimaat.

Als ze daarin slagen, zou het Franse politieke landschap weer kunnen gaan lijken op de systemen in het Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten.

Geschreven door

Geef het gesprek vorm

Heb je iets toe te voegen aan dit verhaal? Heb je ideeën voor interviews of invalshoeken die we moeten verkennen? Laat het ons weten als je een vervolg wilt schrijven, een tegengeluid wilt laten horen of een soortgelijk verhaal wilt delen.