De Algemene Vergadering heeft de wetgeving met een kleine meerderheid aangenomen. 305 afgevaardigden stemden voor en 199 stemden tegen.

Het voorstel leidde tot verdeeldheid onder de leden van verschillende partijen. De extreemlinkse partij La France Insoumise (LFI) en de Groenen steunden het initiatief vrijwel unaniem. Bij de socialisten stemden 66 afgevaardigden vóór, 4 tegen en 2 onthielden zich. Ook zeven afgevaardigden van de rechtse Republikeinen steunden de wet.

In een bericht op platform X benadrukte president Macron dat “de stemming van de Nationale Assemblee over wetten betreffende de ontwikkeling van palliatieve zorg en hulp bij zelfdoding een belangrijke stap is.”

"Met respect voor gevoeligheden, twijfels en hoop opent zich geleidelijk een pad van broederschap, een pad waar ik naar verlang. Met waardigheid en menselijkheid," voegde hij eraan toe.

Een golf van publieke reacties

Na de stemming van de afgevaardigden brak er een storm los onder de Franse bevolking.

Claire Thoury , vertegenwoordiger van de Economische, Sociale en Milieuraad (CESE), noemde het een ‘historische stap voor de democratie’.

De Vereniging voor het Recht om Waardig te Sterven (ADMD) stelde dat het einde van een mensenleven binnenkort zou komen “zonder onverlicht lijden en onnodige kwelling.”

De Franse Vereniging voor Palliatieve Zorg (SFAP) betoogde echter dat de wet “de missie van verzorgers van terminaal zieken fundamenteel zal veranderen.”

Vertegenwoordigers van de Franse bisschoppenconferentie stelden in een brief aan de wetgevers dat het wetsvoorstel een “misdaad tegen de waardigheid, een misdaad tegen de broederschap, een misdaad tegen het leven” vormt.

De Conferentie van Religieuze Leiders van Frankrijk (CRCF) , die vertegenwoordigers van verschillende geloven samenbrengt, benadrukte dat het voorgestelde amendement een “ernstig misbruik” van de wet is.

Onder het mom van mededogen en controle brengt deze tekst een radicale verandering teweeg: hij introduceert wettelijk de mogelijkheid om de dood toe te dienen – door middel van euthanasie of euthanasie – en ondermijnt daarmee de fundamenten van de medische en sociale ethiek. Dit is geen vooruitgang, maar een ethische, sociale en medische achteruitgang. Het is een keuze tussen menselijkheid en verlating, tussen relatie en eenzaamheid, tussen zorg en berusting, aldus de tekst.

Wat zegt de wet?

Als het initiatief in het najaar door de Senaat wordt goedgekeurd, zal Frankrijk zich vanaf 2026 aansluiten bij de Europese landen die euthanasie hebben gelegaliseerd. Hierbij wordt euthanasie gedefinieerd als het toedienen van een middel aan een terminaal zieke persoon dat tot de dood leidt.

Het wetsvoorstel maakt onder bepaalde voorwaarden ook euthanasie mogelijk, wat betekent dat het middel door een arts mag worden toegediend.

In beide gevallen gaat het om patiënten die lijden aan ongeneeslijke, vergevorderde ziekten die aanhoudende pijn veroorzaken die niet verlicht kan worden.

Geschreven door

Geef het gesprek vorm

Heb je iets toe te voegen aan dit verhaal? Heb je ideeën voor interviews of invalshoeken die we moeten verkennen? Laat het ons weten als je een vervolg wilt schrijven, een tegengeluid wilt laten horen of een soortgelijk verhaal wilt delen.