Europa widziana ze Strasburga: inside the EYE 2025 with Wiktoria Wikło

Podczas konferencji EYE 2025 dołączyła do ponad 8000 młodych ludzi, aby omówić kluczowe kwestie – od godziwych wynagrodzeń po wielojęzyczność. Poza warsztatami i przemówieniami, jedno przesłanie było szczególnie ważne: głosy młodych ludzi powinny być nie tylko słyszane, głosy młodych ludzi muszą być nie tylko słyszane, ale i naprawdę wysłuchane.

„Wielu młodych ludzi czuje się wysłuchanych, ale nie wysłuchanych. To musi się zmienić”.
— Wiktoria Wikło, Radna Młodzieży z Polski

Co to znaczy czuć się Europejczykiem? Dla Wiktorii Wikło zaczyna się to od podróży autobusem do Strasburga, a kończy na odnowionej wierze w demokrację.

Mając zaledwie 18 lat, Wiktoria jest już głęboko zaangażowana w politykę. Mieszka w Bielsku-Białej, mieście na południu Polski, gdzie działa w kilku radach młodzieżowych – na szczeblu lokalnym, regionalnym, a nawet krajowym. Jej droga rozpoczęła się od wyborów szkolnych, które otworzyły jej drzwi do polityki lokalnej. Teraz pomaga kształtować politykę młodzieżową na skalę ogólnopolską.

Na początku tego miesiąca była jedną z 8500 młodych osób, które wzięły udział w Europejskim Spotkaniu Młodzieży (EYE) w Parlamencie Europejskim. EYE, organizowane co dwa lata, to miejsce, gdzie młodzież, demokracja i polityka spotykają się ze sobą. Tegoroczna edycja była największa jak dotąd – a dla Wiktorii – pierwsza.

Nauka mówienia językiem Europy

Wiktoria wzięła udział w warsztatach z tłumaczeń i wielojęzyczności – umiejętności, które z pasją rozwija. Miała okazję spotkać się z prawdziwymi tłumaczami z UE, a nawet spróbować swoich sił w ćwiczeniach z tłumaczenia na żywo.

Pozostałe sesje koncentrowały się na bezpłatnych stażach, godziwych płacach i zatrudnieniu młodzieży. Wiktoria wzięła udział w dyskusjach prowadzonych przez europosłów z grupy S&D i zastanawiała się nad rzeczywistymi nierównościami, z jakimi borykają się młodzi ludzie w Europie.

Słyszeli, ale czy młodzi ludzie są słuchani?

Zapytana, czy jej zdaniem instytucje UE naprawdę słuchają młodych ludzi, Wiktoria nie waha się ani chwili.

„Myślę, że im zależy. Widziałam to podczas sesji i kiedy wiceprzewodnicząca Pina Picierno odpowiadała bezpośrednio na nasze pytania podczas ceremonii zamknięcia”.

Mimo to jest ona pewna: sama troska nie wystarczy.

„Wielu młodych ludzi czuje się wysłuchanych, ale nie wysłuchanych. W tym tkwi problem”.

To nie cynizm. To apel do instytucji o przejście od konsultacji do współtworzenia. Nie tylko o to, by wpuścić młodych ludzi do sali, ale dać im miejsce przy stole.