Oscylacja Północnoatlantycka i prognozowanie suszy
Naukowcy badają Oscylację Północnoatlantycką (NAO), aby sprawdzić, czy może ona pomóc w przewidywaniu suszy w dłuższym okresie. NAO bada różnice w ciśnieniu powietrza nad Atlantykiem Północnym, które wpływają na opady deszczu w Europie.
Badając dane z lat 1960–2023 i porównując je z cyklami NAO, naukowcy odkryli, że 8-letnie cykle atmosferyczne są ściśle powiązane z długimi suszami. Odkryli, że wzorce NAO mogą przewidywać intensywność i długość susz, czasami nawet z czteroletnim wyprzedzeniem, co jest dużym krokiem naprzód w przewidywaniu susz.
Różnice regionalne
Badanie wykazało, że skuteczność przewidywania susz zależy od kilku czynników, takich jak czas trwania suszy oraz rodzaj skał i gleby w danym rejonie.
Prognozy były dokładniejsze w obszarach, w których system wodny zmienia się powoli w odpowiedzi na opady deszczu, jak w miejscach z warstwami wodonośnymi z piaskowca. Ponadto były mniej dokładne w obszarach, w których poziom wód gruntowych zmienia się szybko.
Najważniejszym wnioskiem było to, że dłuższe susze są łatwiejsze do przewidzenia, ponieważ analiza długoterminowych wzorców atmosferycznych wydaje się skuteczniejsza w przewidywaniu susz niż analiza krótkoterminowych danych pogodowych.