Gibon białoręki , znany również jako gibon białoręki, to niewielki gatunek małpy człekokształtnej, znany ze swojej zwinności, inteligencji i charakterystycznego wyglądu. W przeciwieństwie do większości małp, gibbony nie mają ogonów, co jest jedną z głównych cech je wyróżniających. Mają wysoko rozwinięty mózg, co pozwala im na wykazywanie złożonych zachowań społecznych i komunikacyjnych.
Ich futro może mieć kolor od czarnego do jasnobrązowego i żółtoszarego, a ich czarne, nagie pyski są obramowane białymi włosami, co nadaje im rozpoznawalny wygląd. Dorosłe gibbony lar ważą zazwyczaj około 6 kilogramów.
Występują w tropikalnych lasach deszczowych południowej i południowo-wschodniej Azji, w tym w Chinach, Tajlandii, Malezji i Indonezji. Większość życia spędzają wysoko na drzewach, gdzie znajdują pożywienie, schronienie i bezpieczeństwo.
Ich dieta jest zróżnicowana. Na wolności gibbony larowe żywią się liśćmi, pąkami, kwiatami, małymi owadami, ślimakami i jajami ptaków. W ogrodach zoologicznych karmi się je głównie owocami i warzywami, aby utrzymać zdrową i zbilansowaną dietę.
Gibbony te są aktywne przez około dziewięć godzin dziennie. W tym czasie jedzą, odpoczywają, wędrują, wydają odgłosy i angażują się w różnorodne aktywności społeczne w obrębie swoich grup. Rzadko schodzą na ziemię, ponieważ ich haczykowate łapy pozwalają im z łatwością huśtać się z gałęzi na gałąź. Ten rodzaj ruchu, zwany brachiacją, czyni je jednymi z najbardziej wdzięcznych i sprawnych wspinaczy wśród małp człekokształtnych.
