Globalny kryzys na dwóch nogach (lub dwóch kółkach)

Ruch pieszy i rowerowy to fundament zrównoważonych miast. Mimo to na całym świecie wciąż są traktowane jak margines. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) każdego roku na drogach ginie prawie 1,2 miliona osób – a co czwarty z nich to pieszy lub rowerzysta. Co szokujące, tylko 0,2% dróg na świecie ma porządne ścieżki rowerowe. Podstawowa infrastruktura, taka jak chodniki czy przejścia dla pieszych, pozostaje rzadkością w wielu miastach.

To nie tylko gra liczb. To prawdziwi ludzie – wielu z nich młodych – którzy opuścili dom i nigdy nie wrócili.

Problem ma charakter globalny, ale nie wszędzie wygląda tak samo. Dane z lat 2011-2021 pokazują gwałtowny wzrost liczby ofiar śmiertelnych wśród pieszych w Azji Południowo-Wschodniej – aż o 42 procent.

W Europie liczba zgonów wśród rowerzystów wzrosła o połowę, a w regionie zachodniego Pacyfiku prawie się podwoiła, osiągając wzrost aż o 88 procent. To nie są tylko liczby – to historie ludzi, którzy właśnie wyszli z domu.

Dla wielu osób chodzenie pieszo lub jazda na rowerze nie jest wyborem stylu życia, ale jedyną opcją — często w miastach, w których priorytetem są samochody, a nie ludzie.

Nowy zestaw narzędzi WHO: czy zmieni zasady gry?

Chodzenie i jazda na rowerze są dobre dla zdrowia, portfela i planety. Zmniejszają zanieczyszczenie powietrza, emisję dwutlenku węgla i sprzyjają dobremu samopoczuciu psychicznemu i fizycznemu. Jednak według dyrektora generalnego WHO, dr. Tedrosa Adhanoma Ghebreyesusa, najpierw muszą być bezpieczne.

Wyzwanie? Zbyt mało krajów robi wystarczająco dużo. Mniej niż jedna trzecia rządów aktywnie promuje chodzenie pieszo lub jazdę na rowerze. Brakuje jasnego, zintegrowanego podejścia – takiego, które łączyłoby zdrowie publiczne, planowanie urbanistyczne, transport i cele klimatyczne.

Aby pomóc miastom i rządom w zmianie sytuacji, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opublikowała właśnie kompleksowy zestaw narzędzi do promowania bezpiecznej i inkluzywnej mobilności aktywnej. Przewodnik koncentruje się na pięciu kluczowych filarach:

  1. Współpraca międzysektorowa : Ruch pieszy i rowerowy muszą zostać uwzględnione w strategiach transportowych, zdrowotnych, środowiskowych i edukacyjnych. Rzeczywisty wpływ wymaga wspólnego myślenia.
  2. Infrastruktura, która ratuje życie : Chodniki, chronione ścieżki rowerowe i bezpieczne przejścia dla pieszych nie są luksusem — to konieczność ratująca życie.
  3. Prawa chroniące ludzi : Miasta powinny przyjmować i egzekwować ograniczenia prędkości oraz zasady planowania urbanistycznego, które stawiają ludzi ponad samochodami.
  4. Mądre kampanie społeczne : Świadomość ma znaczenie. WHO wspiera kampanie pokazujące, jak chodzenie pieszo i jazda na rowerze mogą poprawić zarówno zdrowie osobiste, jak i planetę.
  5. Zachęty finansowe : Rządy powinny wspierać społeczności o niskich dochodach i obszary wiejskie, finansując dostęp do rowerów lub poprawiając warunki do poruszania się pieszo w obszarach zaniedbanych pod względem infrastruktury.

Globalny ruch na rzecz bezpieczniejszych ulic

Podczas 8. Światowego Tygodnia Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego ONZ, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) połączyła siły z ponad 400 organizacjami ze 100 krajów za pośrednictwem Globalnego Sojuszu Organizacji Pozarządowych na rzecz Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Cel: pilna redefinicja mobilności w miastach.

Jak stwierdził Etienne Krug, Dyrektor Światowej Organizacji Zdrowia ds. Społecznych Uwarunkowań Zdrowia :

„Czas uczynić najbardziej naturalną formę transportu — chodzenie — bezpieczniejszą dla wszystkich”.

Oznacza to zaangażowanie wielu sektorów — od transportu po edukację — aby aktywne podróżowanie stało się realistycznym i bezpiecznym wyborem dla wszystkich.

Miasta zbudowane dla ludzi, nie tylko dla samochodów

Inwestowanie w ruch pieszy i rowerowy oznacza czystsze powietrze, niższe emisje i lepsze zdrowie publiczne. Ale to nie wszystko. Strefy bez samochodów i bezpieczniejsze trasy rowerowe mogą ożywić przestrzenie publiczne, ożywić życie społeczności i poprawić ogólny dobrostan mieszkańców miast.

Zmiany te nie polegają tylko na innym sposobie poruszania się — polegają na lepszym życiu.

Od słów do czynów

Zestaw narzędzi WHO to nie tylko dokument. To sygnał ostrzegawczy. Jeśli chodzenie pieszo i jazda na rowerze nadal będą niebezpieczne, pozostaną przywilejem odważnych – lub zdesperowanych. Powinny jednak być najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem poruszania się.

Rządy mają teraz narzędzia. Prawdziwe pytanie brzmi: czy je wykorzystają, zanim zginie więcej istnień ludzkich?

Kształt rozmowy

Czy masz coś do dodania do tej historii? Jakieś pomysły na wywiady lub kąty, które powinniśmy zbadać? Daj nam znać, jeśli chcesz napisać kontynuację, kontrapunkt lub podzielić się podobną historią.