De EU, een van 's werelds meest complexe en onbegrepen politieke entiteiten, is vaak het doelwit van verdraaide verhalen, virale leugens en door AI gegenereerde manipulatie. De meeste van deze misinformatie komt niet eens voort uit gewaagde politieke beschuldigingen. Ze verbergt zich in banale beweringen – over voedselveiligheid, digitale rechten, milieuregels of zelfs de toekomst van de munteenheid over vijf jaar. Voor jongeren die online opgroeien, van wie velen nog geen stemgerechtigd zijn maar wel zeer actief op sociale media, schuilt het gevaar niet alleen in het feit dat ze verkeerd geïnformeerd zijn. Het gevaar is dat ze misleid worden zonder dat ze het zelf beseffen.

Begin 2024 begon een gemanipuleerde video wijdverspreid te circuleren op sociale media. Het toonde een journalist van France 24 die meldde dat Oekraïne een moordaanslag op de Franse president Emmanuel Macron voorbereidde. De video leek op het eerste gezicht overtuigend – het logo was bekend, de toon kalm – maar de hele video was een deepfake. Door AI gegenereerde beelden en een synthetische stem werden gebruikt om de journalist na te bootsen en het verhaal te verzinnen. De video verspreidde zich snel via platforms zoals X (voorheen Twitter) en Telegram, voordat hij door factcheckers werd gemarkeerd en ontkracht. Hoewel de video werd verwijderd, maakte de korte levensduur ervan duidelijk hoe gemakkelijk synthetische content kan worden gebruikt om vertrouwen te ondermijnen en verwarring te zaaien in de Europese informatieruimte.

Virginie Kouridaki©

Rond dezelfde tijd werd een aparte, maar even verontrustende campagne aan het licht gebracht. Deze campagne, bekend als "Doppelgänger", betrof gekloonde websites die waren ontworpen om officiële EU- en gerenommeerde mediakanalen na te bootsen. Deze nepwebsites publiceerden valse informatie met een uitgesproken zakelijke toon, zoals beweringen dat de EU contant geld tegen 2026 zou vervangen door een digitale euro of dat Erasmus+-geld zou worden gebruikt voor de financiering van militaire operaties. In een artikel werd zelfs de komst van een nieuwe "klikbelasting" voor gebruikers van sociale media beweerd. Hoewel deze verhalen verzonnen waren, zorgden de visuele ontwerpen van de websites – inclusief de EU-logo's, lay-out en taal – ervoor dat ze authentiek overkwamen. Het doel was niet om te shockeren, maar om subtiel te misleiden, door misbruik te maken van het vertrouwen van gebruikers in bekende formats (Europese Commissie, 2023a).

Dit zijn geen op zichzelf staande incidenten. Volgens het European Digital Media Observatory (EDMO) is nepcontent in de EU tussen 2022 en 2024 met 35% toegenomen, waarbij de sterkste stijgingen plaatsvonden vóór belangrijke aankondigingen of evenementen zoals verkiezingen en politieke topconferenties (EDMO, 2024). Het merendeel van deze desinformatie circuleert in de vorm van korte video's en screenshots, niet in lange artikelen of manifesten. De kracht ervan schuilt in het visuele, directe en vooral emotioneel geladen karakter ervan.

Hoe reageert de EU?

De kern van Europa's nieuwe digitale model wordt gevormd door de Digital Services Act (DSA), een ingrijpende wet die officieel in 2023 van kracht wordt. De DSA wordt algemeen beschouwd als een van de meest gedurfde stappen tot nu toe om de macht van onlineplatforms in te perken. De DSA legt duidelijke verantwoordelijkheden vast voor techgiganten zoals Meta, TikTok, YouTube en X. Het doel? Zorgen dat ze concrete, proactieve stappen nemen om de verspreiding van desinformatie te bestrijden en de risico's die dit met zich meebrengt te beheersen. Deze platforms moeten uitleggen hoe hun algoritmes content versterken of beperken en veel transparanter zijn over hoe hun systemen werken. Het idee is niet alleen om slecht gedrag te bestraffen, maar ook om een ​​duidelijkere, meer verantwoordelijke online omgeving te creëren. Onder de DSA zijn deze platforms wettelijk verplicht om illegale content onmiddellijk te verwijderen, samen te werken met onafhankelijke auditors en onderzoekers toegang te geven tot gegevens om desinformatiestromen te monitoren (Europese Commissie, 2023b). Het niet naleven van deze regels kan leiden tot boetes die oplopen tot 6% van de wereldwijde omzet van een bedrijf. Dit is een afschrikmiddel dat techgiganten moet aanzetten om het probleem serieus te nemen (Europese Unie, 2022).

Een subtieler, maar cruciaal initiatief is de Gedragscode voor desinformatie, herzien in 2022 en ondertekend door meer dan 40 belanghebbenden, waaronder grote techbedrijven, ngo's en factcheckingorganisaties. Dit is niet zomaar een loze belofte. Volgens de bijgewerkte code moeten ondertekenaars regelmatig rapporteren over hun acties om de monetisatie van desinformatie te verminderen, de transparantie van politieke advertenties te vergroten en onafhankelijke factchecking in alle talen en regio's te ondersteunen. In 2024 meldde de Europese Commissie dat de betrokkenheid bij factcheckingcontent met 27% is toegenomen ten opzichte van 2022, wat suggereert dat de code het gedrag op platforms begint te veranderen (Europese Commissie, 2024).

Maar de strijd stopt niet bij de platforms. In de aanloop naar de Europese verkiezingen van 2024 lanceerden de Europese instellingen een bewustmakingscampagne onder de slogan "#EUandMe: Geen leugens, alleen feiten". Deze pancontinentale campagne was bedoeld om enkele van de meest hardnekkige mythes over Europees beleid te ontkrachten. Het initiatief richtte zich voornamelijk op jongeren en rolde content uit in 24 talen, gebruikmakend van bekende formats: van interactieve quizzen en bondige video's tot samenwerkingen met TikTok-makers die de taal van hun publiek al spreken. Het idee was simpel: aanwezig zijn waar mensen online tijd doorbrengen en opvallen met harde feiten.

Het is niet de eerste keer dat de EU mythes moet ontkrachten. In het verleden moest zelfs de Europese Volkspartij ingrijpen om een ​​van de meest absurde geruchten ooit de kop in te drukken: dat de EU zou eisen dat alle bananen perfect recht zouden zijn. Ja, echt waar. Dit surrealistische pareltje van desinformatie wilde maar niet doodgaan; misschien wel het bewijs dat de grootste politieke uitdaging soms is om fictie te bestrijden met feiten en een stalen gezicht.


EVP-Fractie in het Europees Parlement©

Nog indrukwekkender is dat de EU een pionier is in de ontwikkeling van opensource AI-detectietools waarmee journalisten en maatschappelijke organisaties deepfakes en contentvervalsing kunnen detecteren. Dit initiatief, geïntroduceerd als onderdeel van de voorgestelde wet op kunstmatige intelligentie (AI), plaatst Europa wereldwijd voorop in de regulering van synthetische media. Hoewel generatieve AI-tools zoals ChatGPT en software voor beeldmanipulatie nieuwe uitdagingen vormen, is de aanpak van de EU niet om ze volledig te verbieden, maar om transparantie in het gebruik ervan te waarborgen. Labeling en watermerken van door AI gegenereerde content worden naar verwachting volgend jaar verplicht voor platforms die in de EU actief zijn (Europese Commissie, 2025).

Waarom dit belangrijk is voor Generatie Z

Je hoeft geen beleidsmaker of student politicologie te zijn om je zorgen te maken over hoe nepnieuws je realiteit vormgeeft. Je hoeft alleen maar online te zijn – en de kans is groot dat je dat al bent. Of het nu gaat om stemmen, vertrouwen in instellingen of simpelweg begrijpen wat de EU daadwerkelijk doet, de verhalen die je te horen krijgt, beïnvloeden je keuzes.

Desinformatie is niet alleen een technisch probleem van het systeem. Het is het systeem dat tegen zichzelf wordt gebruikt. En de EU is, ondanks al haar bureaucratie en afkortingen, momenteel een van de weinige politieke actoren die probeert coherente, ambitieuze en afdwingbare maatregelen op dit gebied te nemen.

Referenties

EDMO. (2024). Desinformatietrends in de EU 2022-2024. https://edmo.eu/publications/trends-in-disinformation/EU DisinfoLab. (13 juli 2023). Doppelganger: een pro-Russische beïnvloedingsoperatie waarbij nepnieuwssites Europese media nabootsen. https://www.disinfo.eu/publications/doppelganger-a-pro-russian-influence-operation-using-fake-news-sites-to-mimic-european-media/
Europese Commissie. (2023a). Bescherm uzelf tegen desinformatie. https://commission.europa.eu/topics/countering-information-manipulation/protect-yourself-disinformation_en
Europese Commissie. (2023b). Verordening digitale diensten. https://commission.europa.eu/publications/digital-services-act_en
Europese Commissie. (2024). Gedragscode inzake desinformatie: voortgangsrapport. https://commission.europa.eu/publications/code-practice-disinformation-progress_en
Europese Commissie. (2025). AI en desinformatie: het democratisch debat behouden. https://commission.europa.eu/publications/ai-and-disinformation_en
Fractie van de Europese Volkspartij. (17 juli 2016). Foto van de #EUmythbusting-campagne [Foto]. Facebook. https://www.facebook.com/photo?fbid=10153826530782689&set=a.397242497688
Europese Unie. (2022). Verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad van 19 oktober 2022 betreffende een eengemaakte markt voor digitale diensten en tot wijziging van Richtlijn 2000/31/EG (Wet digitale diensten). Publicatieblad van de Europese Unie, L 277, blz. 1-102. https://www.eu-digital-services-act.com/Digital_Services_Act_Article_74.html
France 24. (15 februari 2024). Een journalist van France 24 deed zich voor in een nieuwe deepfakevideo – Truth or Fake [Video]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=yXcp_h5ugTQ

Geschreven door

Geef het gesprek vorm

Heb je iets toe te voegen aan dit verhaal? Heb je ideeën voor interviews of invalshoeken die we moeten verkennen? Laat het ons weten als je een vervolg wilt schrijven, een tegengeluid wilt laten horen of een soortgelijk verhaal wilt delen.